پژوهش حاضر با هدف بررسی نقش تاب‌آوری روان‌شناختی در پیش‌بینی رضایت از زندگی و بهزیستی تحصیلی دانش‌آموزان دوره دوم متوسطه انجام شد. این مطالعه از نوع توصیفی–همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش‌آموزان دختر پایه دهم تا دوازدهم شهر اهواز در سال تحصیلی ۱۴۰۴–۱۴۰۳ بود که از میان آن‌ها ۱۸۰ نفر به روش نمونه‌گیری در دسترس انتخاب شدند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه تاب‌آوری کانر و دیویدسون (CD-RISC)، پرسشنامه رضایت از زندگی دینر و همکاران و مقیاس بهزیستی تحصیلی تومینین استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده‌ها با استفاده از آزمون همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه با نرم‌افزار SPSS نسخه ۲۶ صورت گرفت. نتایج نشان داد که تاب‌آوری روان‌شناختی با رضایت از زندگی (r = 0.48, p < 0.01) و بهزیستی تحصیلی (r = 0.53, p < 0.01) رابطه مثبت و معناداری دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه بیانگر آن بود که تاب‌آوری توانست ۲۳٪ از واریانس رضایت از زندگی و ۲۸٪ از واریانس بهزیستی تحصیلی را پیش‌بینی کند. یافته‌ها بر اهمیت تاب‌آوری به‌عنوان یکی از عوامل روان‌شناختی تأثیرگذار در ارتقای کیفیت زندگی و سلامت تحصیلی دانش‌آموزان تأکید دارد.

تاب‌آوری روان‌شناختی رضایت از زندگی بهزیستی تحصیلی دانش‌آموزان متوسطه روان‌شناسی مثبت‌گرا