دوره 7، شماره 71، فروردین 1403، صفحات 161 - 167

نویسندگان : فرزانه سلیمانی* ¹ ، سارا شریفی ²

چکیده :
در این مقاله، به بررسی تأثیر روش‌های تدریس فعال بر خلاقیت و نوآوری دانش‌آموزان پرداخته می‌شود. روش‌های تدریس فعال، رویکردهایی هستند که دانش‌آموزان را به طور مستقیم در فرآیند یادگیری درگیر می‌کنند و آنها را به جای شنونده صرف، به عاملان فعال تبدیل می‌کنند. پژوهش‌ها نشان داده‌اند که استفاده از روش‌های تدریس فعال می‌تواند به طور قابل‌توجهی بر خلاقیت و نوآوری دانش‌آموزان تأثیر مثبت بگذارد. این روش‌ها با فراهم کردن فرصت‌هایی برای کاوش، پرسش‌گری، حل مسئله و همکاری، به دانش‌آموزان کمک می‌کنند تا مهارت‌های تفکر خلاق خود را توسعه دهند و ایده‌های جدید و نوآورانه‌ای ارائه دهند. در این مقاله، به بررسی انواع مختلف روش‌های تدریس فعال، مانند یادگیری مبتنی بر مسئله، یادگیری مشارکتی، و یادگیری تجربی، پرداخته می‌شود. همچنین، شواهد تجربی مربوط به اثربخشی این روش‌ها بر خلاقیت و نوآوری دانش‌آموزان ارائه می‌شود. در نهایت، به ملاحظات عملی مربوط به اجرای روش‌های تدریس فعال در کلاس درس پرداخته می‌شود و پیشنهادهایی برای معلمان ارائه می‌شود تا از این روش‌ها به طور مؤثر برای ارتقای خلاقیت و نوآوری دانش‌آموزان خود استفاده کنند.

کلمات کلیدی :
روش‌های تدریس فعال، خلاقیت، نوآوری، یادگیری، آموزش