دوره 4، شماره 42، آبان 1400، صفحات 65 - 46

نویسندگان : زهرا کریم نژاد لالمی* ¹ ، فاطمه کریم نژاد لالمی ²

چکیده :
فناوري هاي اطلاعاتي و ارتباطي زندگي را در بسياري از ابعاد آن دگرگون ساخته اند. از جمله اين دگرگونيها تغيير در شيوه هاي سنتي آموزش است به گونه اي که نياز به حضور فيزيکي در کلاس درس کاهش يافته است. اگر چه تا ديروز، آموزش تنها از وجود مربيان و معلمان بهره مي گرفت و کتاب به منزله اصليترين منبع اطلاعاتي در آموزش محسوب ميشد در حال حاضر وجود ابزارها، روشها و محيطهاي جديد آموزشي، شيوه هاي جديدي را به وجود آورده است. از جمله اين شيوه ها ((آموزش الکترونيکي)) است كه به طور معمول در آن به نقش بنيادي آموزشگر بی توجهی می شود و تصور بر اين است که معلم در اين نظام به اندازه آموزش سنتي اهميت ندارد. اين در حالي است که کمیت و کیفیت يادگيري فراگيرندگان و استفاده اثربخش و کارآمد از تجهيزات و وسايل گوناگون، وابسته به ميزان فعاليت آموزشگر و نگرشها و مهارتهاي او است. اين مقاله به روش اسنادي و به صورت تحليلي- مقايسه اي به ارائه مجموعه اي از راهبردها و فنون کاربردي مي پردازد که کاربست آنها در افزايش کارآيي و اثربخشي معلم و بهبود کيفيت يادگيري فراگيرندگان در آموزش الکترونيکي نقش مهمي برعهده دارد. مباحث مورد بررسي عبارت از: نظريه آموزش از دور هلمبرگ، راههاي افزايش ارتباط دانشجو و اساتيد، تشويق دانشجويان به همکاري، ترغيب دانشجويان به يادگيري فعال، ارائه بازخورد سريع، تاکيد بر زمان کار، تفهيم انتظارات دوره آموزشي و احترام به استعدادها و سبکهاي گوناگون يادگيري مي باشد.

کلمات کلیدی :
آموزش از دور، آموزش الكترونيكي، آموزش گر، سبك يادگيري، بازخورد، مشاركت فعال