دوره 3، شماره 24، اردیبهشت 99، صفحات 1 - 15

نویسندگان : محمدجواد توکلی خانیکی ¹ ، ثریا وحدانی* ²

چکیده :
تعارف در فرهنگ ایرانیان به‌عنوان یک ادب اجتماعی و رفتار پسندیده جایگاه خاصی دارد و نشانه‌ی احترام است؛ اما گاه از حالت طبیعی خارج و رفتاری مذموم به شمار می رود. میان تمام فرهنگ‌ها، الگوهای ثابت و مشترکی درزمینه‌ی آداب معاشرت وجود دارد، اما در عین‌ حال، چگونگی این الگوها در هر فرهنگی تابع نظام ارزش‌ها و باورها یا «نظام معنایی و نمادین» خاص آن است..قرآن و روایات ،اساس فرهنگ جامعه اسلامی وتعیین کننده ممدوح یا مذموم بودن رفتار است. آنچه درباره تعارف در سیره معصومین (ع) آمده، با آنچه در جامعه متداول است، تفاوت دارد. هدف این پژوهش بابررسی برخی رفتارهای تعارف کونه ی معصومین (ع) به روش توصیفی-تحلیلی تبیین رفتارهای تعارفی در جامعه می باشد. در نتیجه این پژوهش می‌توان گفت تعارف از جمله رفتارهای مؤدبانه‌ای است که در سیره معصومین (ع) باهدف احترام و جلب رضایت خداوند، وجود داشته است؛ اما شرط پذیرش و تایید رفتارهای تعارفی در جامعه اسلامی،عدم خلط گناهانی همچون دروغ و نفاق می باشد.

کلمات کلیدی :
تعارف، روایات، دروغ، نفاق، تقلید