نقش خوش بینی و شادکامی در پیش بینی اضطراب امتحان در دانش آموزان
دوره 7، شماره 72، اردیبهشت 1403، صفحات 41 - 48
1 کارشناسیارشد، گروه روانشناسی اسلامی-روانشناسی مثبتگرا، واحد تهرانمرکز، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
2 استادیار، دانشکده روانشناسی ، دانشگاه آزاد اسلامی واحد کرج ، تهران، ایران.(نویسنده مسئول )
3 کارشناسیارشد، گروه روانشناسی اسلامی-روانشناسی مثبتگرا، واحد تهرانمرکز ، الکترونیک، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران.
4 مدرس گروه روان شناسی موسسه آموزش عالی غیرانتفاعی حکیم ناصرخسرو ساوه. روان شناس بالینی و کودک و نوجوان ، مشاوره خانوده مرکز وکلا ، کارشناسان و مشاوران خانواده قوه قضائیه.تهران. ایران.
چکیده :
هدف این پژوهش نقش خوش بینی و شادکامی در پیش بینی اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه 2 تهران در نیمه اول سال تحصیلی 1403-1402، بود. جامعه آماری برابر 8597 نفر بود که حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 367 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب امتحان فریدمن (1997)، خوش بینی تحصیلی اسچنن- موران و همکاران (2013) و شادکامی اکسفورد(2001) جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید، داده ها مورد تحلیل آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره قرار گرفت. نتیجه تحلیل یافته ها نشان داد که بین خوش بینی تحصیلی با اضطراب امتحان و بین شادکامی با اضطراب امتحان در دانش آموزان رابطه معکوس و معناداری در سطح (05/0P‹) وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد، با توجه به F برابر با 584/162 در سطح (01/0> p معنیدار شده است به این معنی که متغیرهای خوش بینی تحصیلی و شادکامی به خوبی تغییرات متغیر اضطراب امتحان دانش آموزان را تبیین میکنند و بتای(Beta) خوش بینی (590/0-) و بتای(Beta) شادکامی (263/0-) دست آمده است که درسطح (01/0> p معنیدار گردید، بدین معنی که خوش بینی تحصیلی و شادکامی بالا به عنوان متغیرهای پیشبین ( مستقل ) بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران موثر بوده است.
هدف این پژوهش نقش خوش بینی و شادکامی در پیش بینی اضطراب امتحان در دانش آموزان بود. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر شیوه گردآوری اطلاعات، تحقیق توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم منطقه 2 تهران در نیمه اول سال تحصیلی 1403-1402، بود. جامعه آماری برابر 8597 نفر بود که حجم نمونه آماری با استفاده از فرمول کوکران 367 نفر با روش نمونه گیری خوشه ای چند مرحله ای انتخاب گردیدند. در این پژوهش از پرسشنامه های اضطراب امتحان فریدمن (1997)، خوش بینی تحصیلی اسچنن- موران و همکاران (2013) و شادکامی اکسفورد(2001) جهت جمع آوری داده ها استفاده گردید، داده ها مورد تحلیل آزمون های همبستگی پیرسون و رگرسیون چند متغیره قرار گرفت. نتیجه تحلیل یافته ها نشان داد که بین خوش بینی تحصیلی با اضطراب امتحان و بین شادکامی با اضطراب امتحان در دانش آموزان رابطه معکوس و معناداری در سطح (05/0P‹) وجود دارد. همچنین نتایج آزمون رگرسیون چند متغیره نشان داد، با توجه به F برابر با 584/162 در سطح (01/0> p معنیدار شده است به این معنی که متغیرهای خوش بینی تحصیلی و شادکامی به خوبی تغییرات متغیر اضطراب امتحان دانش آموزان را تبیین میکنند و بتای(Beta) خوش بینی (590/0-) و بتای(Beta) شادکامی (263/0-) دست آمده است که درسطح (01/0> p معنیدار گردید، بدین معنی که خوش بینی تحصیلی و شادکامی بالا به عنوان متغیرهای پیشبین ( مستقل ) بر کاهش اضطراب امتحان دانش آموزان دختر متوسطه دوم شهر تهران موثر بوده است.
کلمات کلیدی :
اضطراب امتحان، خوش بینی، شادکامی
اضطراب امتحان، خوش بینی، شادکامی
-
272
-
92
-
1402/12/12
-
1403/01/05
-
1403/02/29