دوره 5، شماره 52، شهریور 1401، صفحات 102 - 109

نویسندگان : فاطمه جعفری کلیبر* ¹ ، حنانه بهشتی ²

چکیده :
آموزش مهارت‌های زبانی (شنیدن، گفتن، خواندن و نوشتن) از مقدمات آموزش زبان به فراگیران است. مهارت نوشتن پیوند بسیار نزدیکی با درس‌های املا و انشا دارد که با تأسف، باید گفت این روزها این دروس به بوتۀ فراموشی سپرده شده است و پیامد این بی‌مهری نسبت به ادبیات، غلط‌های عدیده املایی و نگارشی است که دردفتر و کتاب و ورقۀ دانش‌آموزان و دانشجویان مواجه هستیم و دردآورتر این که این تسامح در اثر کم‌توجهی به این دروس، حتی به معلم‌ها نیز تسرّی یافته است. چندسالی است که هنر نویسندگی مظلوم واقع شده و این درحالی است که آدمی همواره به نوشتن نیاز دارد. ازنوشتنِ یک \" رسید یا تقاضا \" گرفته تا نوشتن علمی‌ترین و زیباترین مقاله‌های علمی-پژوهشی و کتب، نیاز انکارناپذیرافراد درجوامع مدرن به نوشتن را نشان می‌دهد. دروس املا وانشا رابطه تنگاتنگی با سایر درس‌ها دارد این دروس زیربنای تمام علوم است. مهارت‌های خواندن و نوشتن، بنیادی‌ترین درس در مهارت زبان‌آموزی و پیوند تنگاتنگ در آموزش سایر علوم درمقطع ابتدایی و البته تمام دوران تحصیل است و املا وانشا ازاین دودرس نشأت می‌گیرد که در دورۀ ابتدایی بیشترین ساعات آموزش را به خوداختصاص داده است که دال بر اهمیت این درس‌هاست و پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان با آن سنجیده می‌شود. این پژوهش بر آن است که علل ضعف دروس املا و انشا، راهکارهای تقویت این دروس، دلایل گسترش روزافزون غلط‌های املایی و نگارشی در سطح وسیعی از جامعه و لزوم توجه به این دروس پایه را درحد بضاعت خود بیان دارد. روش پژوهش در این مطالعه، کیفی است و با کمک منابع معتبر و بررسی نوشته‌های در دسترس تدوین گردیده ‌است.

کلمات کلیدی :
زبان فارسی، املا و انشا، هنر نویسندگی، آسیب‌شناسی دروس املا و انشا