


-
تعداد دوره ها8
-
تعداد شماره87
-
تعداد مقالات2,924
-
تعداد نویسندگان5,144
-
مقالات پذیرش شده989
-
مقالات رد شده1,935
-
درصد پذیرش33.82%
-
درصد عدم پذیرش66.18%
-
زمان پذیرش (روز)60
-
پایگاههای نمایه شده53
-
تعداد داوران82
-
تعداد مشاهده مقالات1,658,692
جایگاه خرد و خردورزی در شاهنامه فردوسی
دوره 6، شماره 60، اردیبهشت 1402، صفحات 25 - 34
نویسندگان : نارین سبحانی 1، حدیث عباسی فر* 2، یاسمن شفیعی 3، فرزانه علی پور 4، فاطمه فرخ بلاغی 5، فاطمه جعفری کلیبر 6
1- دانشجویان کارشناسی، رشته زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه فرهنگبان فاطمه الزهرا(س) تبریز، ایران
2- دانشجو معلمان زبان و ادبیات فارسی_ دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا(س)_تبریز
3- دانشجو معلمان زبان و ادبیات فارسی_ دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا(س)_تبریز
4- دانشجو معلمان زبان و ادبیات فارسی_ دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا(س)_تبریز
5- دانشجو معلمان زبان و ادبیات فارسی_ دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا(س)_تبریز
6- استادیار دانشگاه فرهنگیان فاطمه الزهرا(س) تبریز، دکتری زبان و ادبیات فارسی
چکیده :
خردگرایی مهم ترین اندیشه فردوسی در شاهنامه است که بر آن تاکید زیادی داشته و همواره به اهمیت خرد اشاره کرده است. خرد و خردورزی از جمله فضایل اخلاقی است که در جان ابیات شاهنامه و شخصیت های آن بروز و ظهور یافته است. فردوسی، خرد را وسیله نجات آدمی در این دنیا میداند و تمامی پیشرفتها و ناکامیها در اثر بودن و نبودن خرد است که به دست میآید. قهرمان واقعی در نوشته های فردوسی کسانی هستند که از خرد و دانایی برخوردار هستند و افراد خردمند هستند که هم سعادت دنیوی و هم سعادت اخروی را به دست میآورند. حکیم توس، فردوسی، خرد را وجه تمایز خلقت انسان از سایر موجودات میداند و بر همین اساس است که شخصیت شاهان و پهلوانان ایرانی را مورد ارزیابی قرار میدهد.
کلمات کلیدی :
- 833
- 861
- 1401/09/12
- 1401/12/07
- 1402/02/19