دوره 6، شماره 61، خرداد 1402، صفحات 62 - 63

نویسندگان : عصمت رسولی ¹ ، لیلا برزمینی* ²

چکیده :
هدف از پژوهش حاضر بررسی تأثیر قصه گویی بر افزایش خلاقیت دختران 9 تا 11 سال عضو کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دلند می باشد. جامعه آماری در این پژوهش شامل تمام دختران 9 تا 11 سال عضو کانون پرورشی و فکری شهر دلند در سال 1402 هستند، که شامل114 نفر دانش آموز دختر می باشد. از این تعداد به روش نمونه گیری تصادفی 40 نفر انتخاب شدند که به دو گروه 20 نفره کنترل و آزمایش تقسیم شدند. روش مورد استفاده در پژوهش نیمه آزمایشی و ابزار پژوهشی پرسشنامه خلاقیت تورنس (فرم الف) است که شامل 4 بخش سیالی یعنی قدرت تولید ایده، انعطاف پذیری یعنی توانایی لازم برای تغییر جهت فکری یا تونایی تولید ایده ی متنوع، ابتکار یعنی توانایی تولید ایده یا محصول نو و بدیع، بسط با جزییات یعنی توانایی توجه به جزئیات وابسته به یک ایده است. روایی و پایایی آزمون بارها توسط پژوهشگران داخلی و خارجی برآورد شده است. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از شاخص های آمارتوصیفی و آمار استنباطی استفاده شده است. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل داده ها نشان می دهد بین قصه گویی و افزایش خلاقیت در دختران 9 تا 11 سال عضو کانون پرورشی- فکری دلند، رابطه معنادار وجود دارد. بر اساس یافته های این تحقیق برگزرای جلسات قصه گویی موجب افزایش خلاقیت آنان شده است.

کلمات کلیدی :
قصه گویی، خلاقیت، آزمون خلاقیت تورنس