دوره 6، شماره 62، تیر 1402، صفحات 79 - 91

نویسندگان : سید کامران یگانگی* ¹ ، جعفر قربانی ²

چکیده :
در مقاله حاضر موضوع توانمند سازي كاركنان و مديران مورد بررسي قرار گرفته است ابتدا تعاريفي از توانمند سازي ارائه گرديده وسپس عوامل مؤثر بر توانمندسازي در سازمان كه عبارتند از سبك رهبري، ساختار، انگيزش، آموزش و رضايت شغلي مورد بررسي قرار گرفته است و تأثير عوامل ذكر شده بر توانمندسازي كاركنان تعيين گرديده است. در شرايطي كه سازمانها تحت تاثير رقابتهاي اقتصادي ميباشند، ضرورت توجه به كيفيت كاري و بهره وري سازماني از اهميت ويژه اي برخوردار گرديده است. مديريت براي اينكه بتواند عملكرد سازمان متبوع خود را بهبود بخشد بايستي با ديد كيفي به سازمان نگريسته و تلاش نمايد تا آنجا كه ممكن است با ارائه راهبردهاي اجرايي،كيفيت عملكردكاري سازمان تحت امر خود را در سطح مطلوب حفظ نمايد. اين يعني اينكه اصولاً هر برنامه مبتني بر توانمند سازي مي تواند به بهره وري منجر گرديده و توليد بيشتر، خدمات مناسبتر، جذب مشتريان و نهايتاً در اختيار گرفتن سهم بيشتري از بازار را به همراه آورد. اين بهبود مستمر نه تنها براي رويارويي با تهديدات و فرصتها در محيط پيچيده امروزي ضروري است بلكه مويد آن است كه سازمان نمي بايست فقط اصل متفاوت بودن كاركنان از يكديگر را بپذيرد و بايد براي تفاوتها سرمايه گذاري نمايد و ايشان را به كارهايي گمارد كه برابر با توانمندي هايشان باشد. با اين رويكرد و با توجه به اينكه نوآوري در خلق فرصتهاي جديد آنگاه تحقق مييابد كه سازمان از منابع انساني توانمند برخوردار باشد.

کلمات کلیدی :
توانمند سازي، منابع انسانی، رقابت اقتصادي، كيفيت كاري