دوره 7، شماره 75، مرداد 1403، صفحات 93 - 104

نویسندگان : معصومه ملک پور افشار* ¹

چکیده :
مدرسه از مهم ترین نهادهاى اجتماعى، تربیتى و آموزشى و اصلى ترین رکن تعلیم و تربیت است که به منظور تربیت صحیح دانش آموزان در ابعاد دینى، اخلاقى، علمى، آموزشى، اجتماعى و کشى استعدادها و هدایت رشد متوازن روحى و معنوى و جسمانى آنان براساس اهداف مصوب دوره هاى تحصیلى و برابر ضوابط و دستورالعمل هاى وزارت آموزش و پرورش تأسیس و اداره مى شود. هدف از این پژوهش بررسی جایگاه مدرسه در نظام تعلیم و تربیت است که از روش تحقیق مطالعه کتابخانه ای ، از اسناد و مقاله ها در گرد آوری اطلاعات استفاده شد. مدرسه دانش آموزان را متعهد مى سازد ارزش هاى جامعه را درونى سازند. یکی از کارکردها عمومی آموزشی و پرورشی، اجتماعی کردن کودکان و نوجوانان است و مفاهیم عمده تربیت اجتماعی آن از جمله خود کفایتی، ابراز وجود، استقلا ل، خودپندار، خودرهبر، رقابت، همکار، نوع دوستی، هویت جویی، تشخیص طلبی و ده ها مولفه تربیتی دیگر که به نوعی شخصیت اجتماعی کودکان را شکل می دهد در همین دوران آموزشگاهی تحقق می پذیرد. در مکتب اسلام، همه افراد در همه زمان ها و اعصار به اجتماعی بودن و اجتماعی شدن فرا خوانده می شوند و روح همیار در قالب اعمال و احکام دینی مورد تاکید قرار گرفته است و ما باید کودکان را آن گونه که مکتب به ما سفارش کرده است پرورش دهیم.َ

کلمات کلیدی :
مدرسه، تعلیم و تربیت، دانش آموز