دوره 7، شماره 72، اردیبهشت 1403، صفحات 123 - 140

نویسندگان : سهیلا خانی* ¹

چکیده :
هدف اصلی در این تحقیق تعیین رابطه بین انسجام،ابرازگری با رفتار امتناع دانش آموز از مدرسه است.جامعه آماری در این پژوهش را کلیه دانش آموزان دختر در منطقه 18 تهران در سال تحصیلی 1401 تشکیل داد که از این میان 384 نفر انتخاب شدند و روش نمونه گیری به صورت تصادفی ساده بود.برای جمع آوری داده نیز از دو مقیاس الگوهای رابطه خانوادگی (محیط خانواده) موس و موس (1994) و مقیاس تجدید نظر شده امتناع از مدرسه توسط کرنی و سیلورمن (1993) استفاده شد.برای تحلیل داده ها از آزمون همبستگی اسپیرمن از طریق نرم افزار SPSS استفاده شد که نتایج نشان می دهد که هر چقدر انسجام خانواده ارتقا پیدا کند، رفتار امتناع دانش‌آموز از مدرسه کاهش می‌یابد. هر چقدر ابرازگری و تعارض خانواده بیشتر شود، دانش‌آموزان بیشتر از مدرسه امتناع میکنند.بر این اساس می توان گفت که تدوین برنامه های آموزشی جهت آشنا ساختن والدین با مولفه های محیط خانواده که منجر به کاهش رفتارهای امتناع از مدرسه توسط دانش آموزان می شود یک ضرورت اساسی است که نیازمند توجه و حمایت همه جانبه مسئولین می باشد. نتایج نحقیق حاکی از آن است که بین انسجام خانواده و رفتار امتناع دانش‌آموز از مدرسه رابطه معکوسی وجود دارد. سطوحی از ابراز گری خانواده به عنوان الگوی اصلی نمایش ابراز کلامی و غیر کلامی از احساسات درون خانواده به عنوان یک کل تعریف شده است که روابط زناشویی را تحت تأثیر خود قرار می دهد.

کلمات کلیدی :
انسجام، ابرازگری، تعارض، خانواده، امتناع از مدرسه