کارايی و بهره وری والاترين هدف و ارزشمندترين مقصد همه مديران است. همه در جستجوی کارايی بيشتر و نتيجه بخشی بالاتر هستند و تلاش هايشان در اين راستا شکل می گيرد. مديريت صحيح زمان موجب به حداکثر رساندن کارايی، افزايش ميزان انرژی و ارتقای دانش، نگرش و رفتار افراد در جهت بهره برداری مناسب تر از زمان خواهد بود. اين تحقيق با هدف بررسی تأثير مديريت زمان بر کارايی کارکنان ثبت و احوال سيستان و بلوچستان انجام شده است. تحقيق حاضر از نظر هدف کاربردی و از لحاظ ماهيت و روش، توصيفی از نوع همبستگی می باشد. جامعه آماری اين پژوهش را کليه کارکنان ثبت و احوال سيستان و بلوچستان در سال 1393 تشکيل می دهد که تعداد کارکنان 296 نفر می باشند. به منظور جمع آوری داده های تحقيق از پرسشنامه استفاده شده است. ميزان پايايی پرسشنامه های مديريت زمان و کارايی کارکنان از روش ضريب آلفای کرانباخ به ترتيب 81/0 و 91/0 محاسبه شد. به منظور بررسی فرضيه های تحقيق از آزمون رگرسيون خطی استفاده شد. نتايج نشان داد که مديريت زمان بر کارايی کارکنان در ثبت و احوال سيستان و بلوچستان تأثير مستقيم دارد. همچنين مشخص شد که ابعاد متغير مديريت زمان )تعهد، تجزيه و تحليل وضع موجود، برنامه ريزی و پیگيری و تحليل مجدد( بر کارايی کارکنان در ثبت و احوال سيستان و بلوچستان تأثير دارد.

مديريت زمان تعهد تجزيه و تحليل وضع موجود برنامه ريزی و پیگيرری و تحليل مجدد کارايی کارکنان.