دوره 2، شماره 19، آذر 98، صفحات 0 - 0

نویسندگان : مهدی عزیزی حرمت* ¹

چکیده :
مصطفی مستور، بی تردید یکی از برترین نویسندگان حال حاضر ایران است. رمان «روی ماه خداوند را ببوس» از جمله ی بهترین رمان های او و در زمره ی پر تیراژ ترین کتاب های ایرانی است. نویسنده در این رمان به گونه ای سعی در برجسته نمودن و عیان سازی یکی از مسئله های انسان مدرن و جستجویش برای یافتن به بنیانی برای معنا کردن زندگی و رخدادهای آن دارد. در این سیر روایی اگرچه راوی سعی در مطرح نمودن مسئله ای حل نشدنی به نام معنای زندگی می‌کند اما، این گره کور و کلاف سردرگم را بی تدبیر رها نمی‌سازد. در این مقاله، استدلال شده است که چگونه شخصیت های داستان، هر کدام به نوعی، نماینده ی گروهی از افراد در زندگی روزمره ی ایرانی هستند. به بيان ساده، وضعيت امروز سوژه ی ايراني پر از تنش هاي گوناگون بر سر مسائل هستی شناسانه و معنا شناسانه است. با اين تفاوت که پايان داستان زندگي روزمره، به گونه اي رقم نمي خورد که در «روي ماه خدا را ببوس» رخ داده است. مستور در این رمان اگرچه امری جامعه شناختی و پدیده حادث و قابل مناقشه ای همچون معنای زندگی را محور بحث خود قرار داده و به توضیح آن می‌پردازد اما در سطحی دیگر راه حل برون رفت از این

کلمات کلیدی :
ادبیات داستانی، رمان، روی ماه خداوند را ببوس، مصطفی مستور، نقد