هدف پژوهش حاضر مقایسه مشکلات رفتاری (اختلال سلوک، مشکلات توجه-ناپختگی، پرخاشگری اجتماعی و اضطراب-گوشه گیری) در کودکان طلاق و عادی بود. روش پژوهش از نوع علی-مقایسه ای؛ و جامعه آماري پژوهش دانش آموزان دختر و پسر متوسطه اول (13-15سال) خانواده هاي طلاق و عادي شهرستان رباط کریم در سال تحصیلی 97-96 مدارس عادی بود. نمونه 120 نفر نوجوان طلاق و عادی بود، به گونه ای که هرگروه شامل60 نفر (30 دختر و 30 پسر)، بودند که با روش نمونه گیري خوشه ای انتخاب شدند. براي سنجش متغیرهاي مورد مطالعه از پرسشنامه کوای پترسون (RBPC)، فرم معلم ساخته استفاده شد. تحلیل داده ها استفاده روش تحلیل واریانس چند متغیره (MANOVA) نشان داد که مشکلات رفتاری در خرده مقیاس های اختلال سلوک، مشکلات توجه-ناپختگی، پرخاشگری اجتماعی و اضطراب-گوشه گیری در فرزندان خانواده های طلاق به طور معناداری بالاتر از فرزندان خانواده های عادی بود.

اختلال سلوک اضطراب گوشه گیری پرخاشگری اجتماعی مشکلات توجه ناپختگی فرزندان طلاق