این پژوهش با هدف بررسی رابطه پیروی از رژیم غذایی با قدرت ایگو و در نظر گرفتن نقش میانجی ذهن اگاهی انجام شد. روش پژوهش مدل‌سازی معادلات ساختاری (SEM) بود و داده‌ها با استفاده از پرسشنامه‌های استاندارد ذهن‌آگاهی، قدرت ایگو و پیروی از رژیم غذایی از 595 شرکت‌کننده دارای رژیم غذایی جمع‌آوری گردید. نتایج تحلیل‌ها نشان داد که ذهن‌آگاهی رابطه مثبتی با پیروی از رژیم غذایی دارد و همچنین قدرت ایگو با ذهن‌آگاهی همبستگی مثبت و معناداری دارد. در مدل ساختاری، تأثیر مستقیم قدرت ایگو بر پیروی از رژیم غذایی معنادار نبود، اما تأثیر غیرمستقیم آن از طریق ذهن‌آگاهی معنادار و مثبت بود. این یافته حاکی از نقش میانجی کامل ذهن‌آگاهی در رابطه بین قدرت ایگو و پیروی از رژیم غذایی است. برازش مدل با شاخص‌هایی همچون RMSEA=0.072، CFI=0.924 و χ²/df=3.647 تأیید شد. نتایج بر اهمیت مداخلات روان‌شناختی ترکیبی تأکید دارند که شامل آموزش ذهن‌آگاهی و تقویت ایگو برای بهبود پیروی از رژیم غذایی و کاهش رفتارهای خوردن هیجانی هستند.

پیروی از رژیم غذایی ذهن‌آگاهی قدرت ایگو