امروزه شرکت‌ها به این موضوع پی برده‌اند که می‌توانند از طریق افشای مسئولیت‌پذیری اجتماعی و ایجاد تصویری مثبت در میان ذینفعان اعتبار و خوشنامی خود را افزایش دهند. از سوی دیگر می‌توان ادعا نمود که فعالیت‌های مسئولیت‌پذیری اجتماعی می‌تواند به عنوان سازوکاری برای حصول اهداف شخصی مدیران و به تبع آن مدیریت سود استفاده شود. هدف اصلی این پژوهش بررسی تاثیر شاخص‌های حاکمیت شرکتی بر افشای زیست محیطی و افشای مسئولیت‌پذیری اجتماعی است. بدین منظور تعداد 176 شرکت بورسی در دوره زمانی 1392 تا 1398 به روش حذف سیستماتیک انتخاب گردید. برای آزمون فرضیه‌ها از تحلیل رگرسیون چند متغیره بهره گرفته شد. برای سنجش متغیر مسئولیت‌پذیری اجتماعی از شاخصی با 32 مولفه و فرایند آن از طریق تحلیل محتوا صورت گرفته است. نتایج پژوهش نشان داد بین افشای مسئولیت‌پذیری اجتماعی و مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی رابطه منفی و معناداری وجود دارد. بنابراین اینگونه می‌توان استنباط کرد که بهبود افشای مسئولیت‌پذیری اجتماعی موجب کاهش مدیریت سود و شفافیت بیشتر عملکرد اقتصادی واقعی می‌شود. همچنین نتایج پژوهش بیانگر این است که افشای مسئولیت‌پذیری اجتماعی موجب کاهش مدیریت سود واقعی می‌شود بنابراین سود واقعی‌تر گزارش خواهد شد.

افشای مسئولیت پذیری اجتماعی مدیریت سود مبتنی بر اقلام تعهدی؛ مدیریت سود مبتنی براقلام واقعی.