تکانشگری یک گرایش رفتاری است که اغلب در جمعیت عمومی در درجات مختلف مشاهده می شود ولی در سالمندان کمتر مورد توجه قرار گرفته است. بنابرابن مطالعه حاضر با هدف اثربخشی تکلیف علامت توقف بر تکانشگری در سالمندان صورت گرفته است. پژوهش حاضر یک مطالعه نیمه آزمایشی است که در آن از طرح پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل استفاده شده است. نمونه مورد بررسی در این مطالعه 30 سالمند بوده است که به طور تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش طی 12 جلسه دو روز در هفته تحت توانبخشی شناختی تکلیف علامت توقف قرار گرفت و گروه کنترل، آموزشی دریافت نکرد. تکانشگری در سالمندان توسط نرم افزار برو- نرو ارزیابی شده است. داده های این پژوهش با آزمون تی زوجی به کمک نرم افزار SPSS-26 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج پژوهش نشان داد نمرات تکانشگری گروه آموزش در مقایسه با گروه کنترل بعد از گذراندن جلسات توانبخشی تکلیف علامت توقف بهبودپیدا کرده است و این تفاوت در سطح (P<0.000) معنادار است. نتایج حاصل از تحلیل آماری داده ها نشان می دهد که درمان توانبخشی شناختی تکلیف علامت توقف موجب بهبود تکانشگری شده است.

توانبخشی شناختی تکلیف علامت توقف تکانشگری سالمندان