دوره 1، شماره 6، آبان 97، صفحات 0 - 0

نویسندگان : گل افروز محبی* ¹

چکیده :
پژوهش حاضر به دنبال بررسی آراء بلاغی فخر رازی در جزء اول قرآن کریم در تفسیر کبیر است که با روش تحلیلی_توصیفی صورت گرفته است. دستاوردهای پژوهش این است که به ¬رأی\"فخر¬رازی\" بیشترین استفاده از \"وصف\" و کمترین استفاده از \"امر\"، حشو\" و \"مفصل\" می ¬باشد و همچنین می¬توان گفت: که با توجه به وجود \"التفات\" در بیشتر آیات، این فن از دید مفسر بطور کامل مطرح نشده است. پژوهش حاضر، تحلیلی از فنـون بلاغی قرآن، با تکیه بر تفسیر فخر است که آمار بالای استفاده از وصـف در آیات الهـی، تعمق بشر، جهت درک صحیـح از کلام خالق را می¬طلبد و گوشه¬ای از دلیل تأکید آیات الهی را برترغیب انسان به تفکر و تعقل می-نمایاند

کلمات کلیدی :
علوم بلاغي، فخررازي، مفاتيح الغيب، قرآن کریم