دوره 1، شماره 4، شهریور 1397، صفحات 29 - 42

نویسندگان : مهدي جگروند* ¹ ، شارخ نوري ² ، بابك جمشيدي نويد ³

چکیده :
اطلاعات به منظور مفید بودن براي تصمیم گیري باید قابل فهم، مربوط، قابل اعتماد و قابل مقایسه باشند. به موقع بودن صورتهاي مالی یکی از مهمترین عوامل تعیین کننده مربوط بودن اطلاعات است. اطلاعات مذکور باید در کوتاه ترین زمان بعد از پایان سال مالی در دسترس استفاده کنندگان خارجی باشد. این تحقيق متشکل از دو بخش اصلی است، در بخش اول تاثیر پيچيدگي حسابداري شركت ها از نظر تهيه صورت هاي مالي تلفيقي بر ميزان تاخير در ارائه گزارش حسابرس بررسی شده است و در بخش دوم نیز تاثیر شفافيت پايين گزارشگري مالي از نظر كيفيت اقلام تعهدي شركت ها بر ميزان تاخير در ارائه گزارش حسابرس مورد ارزیابی قرار گرفته است. برای این منظور پس از نمونه گیری انجام شده تعداد 385 سال - شرکت برای سال های 1390 تا 1394 با استفاده از مدل های رگرسیونی برای تجزیه و تحلیل، ارتباط بین پيچيدگي حسابداري و شفافيت گزارشگري مالي شركت ها بر ميزان تاخير در ارائه گزارش حسابرس مورد بررسی قرار گرفته است، همچنین روش تحقيق بکار برده شده از حیث هدف کاربردی و از نظر نحوه اجرا توصیفی، پیمایشی و از نوع همبستگی است. نتايج تحقيق نشان داد كه بين تهيه صورتهاي مالي تلفيقي توسط شركت مادر و پايين بودن شفافيت گزارشگري مالي با تاخير درگزارش حسابرس رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. به عبارت ديگر، نتايج نشان داد كه تهيه صورت‌هاي مالي تلفيقي توسط شركت مادر و پايين بودن شفافيت گزارشگري مالي شركت‌ها موجب افزايش تاخير در ارائه گزارش حسابرس خواهد شد.

کلمات کلیدی :
پيچيدگي حسابداري ، شفافيت گزارشگري مالي ، تاخير در ارائه گزارش حسابرس ، صورت هاي مالي تلفيقي، اقلام تعهدي