این مقاله مروری جامع بر ادبیات پژوهشی موجود در زمینه نقش حیاتی آموزش در ارتقاء عملکرد صنعتی مدرن ارائه می‌دهد. هدف اصلی این پژوهش، تحلیل ارتباطات چندوجهی میان برنامه‌های آموزشی اثربخش و سه ستون اصلی عملکرد سازمانی: ایمنی، بهره‌وری و پایداری است. با بررسی مدل‌های آموزشی رایج از جمله آموزش مبتنی بر شایستگی، آموزش حین کار و استفاده از فناوری‌هایی نظیر واقعیت مجازی، نشان داده شد که آموزش فراتر از انتقال دانش صرف، یک عامل کلیدی در تغییر رفتار و فرهنگ سازمانی است. یافته‌ها تأیید می‌کنند که آموزش مناسب به طور مستقیم منجر به کاهش چشمگیر حوادث ایمنی، افزایش کیفیت خروجی و کاهش ضایعات (بهره‌وری) و همچنین توانمندسازی سازمان برای بهینه‌سازی مصرف منابع و تحقق تعهدات زیست‌محیطی و اجتماعی (پایداری) می‌شود. در نهایت، این پژوهش با ارائه پیشنهادات عملی برای سازمان‌ها و مسیرهایی برای پژوهش‌های آتی، بر لزوم تبدیل آموزش به یک سرمایه‌گذاری استراتژیک و یکپارچه تأکید می‌کند تا سازمان‌ها بتوانند در محیط متغیر امروزی، ایمن، کارآمد و تاب‌آور باقی بمانند.

آموزش صنعتی ایمنی شغلی بهره‌وری پایداری یادگیری سازمانی؛ بازگشت سرمایه آموزش