پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سطح شادکامی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان دختر پایه هشتم اجرا گردید. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه دانش آموزان پایه هشتم ناحیه یک شهر رشت که در سال تحصیلی 1397-1398مشغول به تحصیل بوده اند. که ازتعداد 1500 نفر دانش آموز دختر به روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای و با استفاده از جدول مورگان تعداد 320 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. ابزار مورد استفاده در این پژوهش سیاهه سطح شادکامی مونش(2000) و سیاهه خودکارآمدی تحصیلی جینک و مورگان(1999) بود. نتایج نشان داد که بین سطح شادکامی با خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان رابطه وجود دارد. یافته ها نشان داد که سطح شادکامی توان پیش بینی خودکارآمدی تحصیلی را دارد.

سطح شادکامی خودکارآمدی تحصیلی دانش آموزان پایه هشتم