با توجه به حجم گسترده تحقیقات در حوزه کار گروهی-مشارکتی، شواهد متقاعدکننده‌ای مبنی بر تأثیر مثبت این رویکردها بر پیشرفت تحصیلی، درک مفهومی، بهبود نگرش‌ها، و تقویت مهارت‌های ارتباطی و اجتماعی دانش‌آموزان وجود دارد (مانند لو و همکاران ۱۹۹۷؛ اسلاوین، هرلی و چمبرلین ۲۰۰۰؛ وب و پالینکسار ۱۹۹۶). این یافته‌ها، پتانسیل بالای سازماندهی دانش‌آموزان در گروه‌های کوچک را برای دستیابی به اهداف آموزشی چندوجهی اثبات می‌کنند. با وجود این تأییدیه‌های نظری و تجربی، بخش قابل توجهی از مطالعات موجود، دارای محدودیت‌هایی از جمله مقیاس کوچک و کوتاه‌مدت بودن است. مهم‌تر از آن، اغلب این تحقیقات به طور کافی معلمان را در فرآیند طراحی، توسعه و اجرای استراتژی‌های کار گروهی در زمینه و بستر طبیعی کلاس‌های درس روزمره خود درگیر نمی‌کنند. این امر منجر به شکافی عملی میان دانش تئوریک کار گروهی اثربخش و چالش‌های اجرایی معلمان در کلاس‌های درس می‌شود. هدف این پژوهش بررسی و ارائه الگویی عملی برای گروه‌بندی بهینه دانش‌آموزان ابتدایی است که با در نظر گرفتن بافتار کلاسی واقعی و با مشارکت فعال معلمان، استراتژی‌های کار گروهی را به گونه‌ای پیاده‌سازی کند که فراتر از نتایج کوتاه‌مدت، منجر به توسعه پایدار مهارت‌های اجتماعی-عاطفی و افزایش یادگیری عمیق شود. این مطالعه تلاش دارد تا ملاحظات محتوایی، مدیریتی و تعاملی لازم برای ادغام موفق کار گروهی در برنامه درسی روزانه را شناسایی و مستند سازد.

گروه بندی کار گروهی مشارکتی نیازهای آموزشی ویژه مدارس ابتدایی اجتماعی مهارت ها